پاسخ دکتر شکیب:
زوجی که به قول معروف به وصال نرسیده اند، تشخیص اول شان «واژینیسموس» است مگر خلافش ثابت شود. واژینیسموس یعنی فوبیای دخول، که منجر می شود به اسپاسم ورودی واژن.

خیلی زوج ها شکایت اولیه شان مثل همین دوستی ست که سوال پرسیده. می گویند آقا نعوظ ندارد که بتواند دخول را انجام دهد، و فکر می کنند این غیر عادی ست. وگرنه، اضطراب خانم که طبیعی است.

اضطراب هم مثل شادی و غم، مسری است. زنی که قبل از دخول ترس و اضطراب و اجتناب دارد، این را منتقل می کند به همسرش. نتیجه انتقال این اضطراب، می شود اختلال نعوظ. البته که اگر نعوظ مرد کامل باشد، باز هم دخول به آسانی ممکن نیست. انقباض عضلات ورودی واژن مانع دخول است و اصرار بیشتر، باعث درد بیشتر. زوج هایی که دنبال درمان نمی آیند و خودکفایی پیشه می کنند، شاید بالاخره موفق به دخول شوند، اما اغلب با ادامه درد در خانم، عملا میل جنسی او را به سمت صفر میل می دهند.

گمان می کنم کشور ما و یا شاید منطقه خاورمیانه مهد واژینیسموس دنیاست. بسیار شایع است این مشکل و متاسفانه خیلی از همکاران متخصص زنان یا ماما، که خط اول مراجعه خانم های جوان هستند، نه خود واژینیسموس را می شناسند، نه درمانش را. انتظار نداریم آنها درمان را آغاز کنند، اما دستکم می توانند به جای توصیه هایی مثل «پرده بکارتت ضخیم است، بیا برش دارم» یا «چیزی نیست، همه همین طورند» یا «این ژل را بزن خوب می شوی»، بیمارشان را ارجاع دهند به یک سکس تراپیست.