دکتر محمدرضا رجبی شکیب:

یک دلم می گفت بنویس، یک دلم می گفت ننویس، تا اینکه یکی از همراهان کانال پیامی فرستاد:  «سلام آقای دکتر. تو یک کانال تلگرامی، یکی از خانم ها چیزی نوشته. لطفاً بخونید و نظرتون رو‌بگید چون می‌خوام جواب ایشونو علمی و کارشناسی بدم. نوشته: ...از همه خواهش میکنم این کتاب لک لکی در کار نیست رو دانلود کنید و ببینید این نتیجه امضا سند 2030 در برجام هستش که آقای روحانی در این سند قبول کردن که در مدارس آموزش سکس به بچه ها داده شود والان کتابش به اسم لک لکی در کار نیست که نویسندش امریکایی هستش رو ترجمه کردن وقرار این کتاب رو به بچه هامون در مدرسه سال دوم ابتدایی آموزش داده شود....»

و این طور شد که تصمیم گرفتم بنویسم:

۱- کتاب «لک لکی» در کار نیست را حدود ۸ ماه قبل معرفی کرده بودم که می توانید در سوابق کانال @drshakibclinic جستجو کنید. کتاب، یک سال قبل به صورت اینترنتی منتشر شده بود و ترجمه دیگری از آن هم، پیشتر، قریب دو سال قبل. آن زمان نوشتم:

«سکس، به شدت تحت تاثیر فرهنگ و‌مختصات بومی یک ملت است. دقیقا به همین علت، در حوزه سلامت جنسی، ترجمه کتب خارجی، پاسخگوی نیاز ما نیست. می فهمم که مشترکات دنیای کودکان بیش از دنیای بزرگسالان است، اما فاصله فضای تربیتی کودکان ما و‌کودکان ملت های دیگر آن قدر زیاد است که خیلی از نسخه های آنها را نمی شود برای ما پیچید. تلاش مرکز آموزش و پژوهش رهایی، ستودنی است، اما معتقدم این کتاب که در آمریکا برای کودکان بالای ۴ سال توصیه شده، در ایران باید به کودکان بالای ۱۰ سال توصیه شود. نکته اینجاست که بچه های بالای ۱۰ سال ما هم در آستانه نوجوانی اند و فضای این کتاب ممکن است برای آنها بیش از حد کودکانه باشد.»

۲- انتشار این کتاب نه ربطی به سند ۲۰۳۰ دارد و نه به برجام. و اصولاً برجام هم ربطی به سند ۲۰۳۰ ندارد. البته همه اینها به شعور ما ربط پیدا می کند.

۳- این که قرار است کتاب لک لکی در کار نیست، در سال دوم ابتدایی به بچه ها آموزش داده شود، بیشتر به یک شوخی شبیه است، تا حتی یک دروغ انتخاباتی. اینکه عده ای بعد از دو سال حالا دقیقا در آستانه انتخابات یادشان آمده کتابی هست و سند ۲۰۳۰ هست و غیرتی شده اند، چه معنایی می تواند داشته باشد؟

۴- صمیمانه دعوت می کنم از آنها که نگران اند این چه کتابی ست که درباره سکس دارد به بچه ها آموزش می دهد، که کتاب را بخوانند. نه یک صفحه ماژیک کشیده اش را. همه اش را بخوانند. از آنها که نگران سند ۲۰۳۰ هستند هم همین را می خواهم. بعد که خواندید، با صدای بلند بگویید دقیقا با کجای آن مخالفید.

۵- پرواضح است که باید به بچه ها درباره سکس آموزش داد؛ کسی شک دارد؟ به بچه ها هیچ یاد ندهیم تا قربانی تجاوزهای جنسی شوند و دم برنیاورند، یا دوره نوجوانی و‌ جوانی را با انبوهی از اضطراب ها طی کنند، یا گرفتار انواع مشکلات جسمی و روانی شوند، که چی؟ این اسلام است؟ دینی که بازتر از هر دین دیگری درباره سکس صحبت کرده و آموزش داده؟  البته که در هر سنی، به مقتضای فرهنگ جامعه و احوالات کودک باید به او آموزش داد. اما نتیجه اینکه درباره سکس لام تا کام صحبت نکنیم، مبادا که غرایز خفته افراد بیدار شود، چیست؟ آن چیزی که باید زمانی بیدار شود، می شود و به من و‌شما هم ربطی ندارد. مگر نمی بینیم حاصل این همه محافظه کاری و شرم بی منطق، در تمام این سالها چیست؟ بنیان خانواده مستحکم تر شده یا سست تر؟ شیوع مشکلات جنسی کم تر شده یا بیشتر؟ دستاورد این همه «انکار» چیست؟ چه می بینیم؟

۶- هیچ کس، حتی در همان جوامع پیشرفته غربی که گمان می کنیم غرق در فسادند، و ای کاش برویم و ببینیم که آنها از ما بسیار اخلاق گرا ترند و سطح سلامت اجتماعی شأن از ما بسیار بالاتر، نمی خواهد کودکان انحراف جنسی پیدا کنند. آنها حتی در برنامه های تلویزیونی شان، بیشتر مراقب کودکان شان هستند تا ما. طبقه بندی برنامه های تلویزیونی برای کودکان و نوجوانان را سالها است اجرا می کنند و برای آن قانون دارند. ما چه؟ فجیع ترین خشونت ها را در فیلم ها و سریال ها، بی محابا نشان می دهیم و فقط حساسیم به اینکه حتی زن و شوهری در تلویزیون یا سینما دست همدیگر را لمس نکنند!

۷- سیاست، ارتباطات پیچیده ای دارد با سکس. می شود ساعتها درباره آن تامل و تحلیل کرد. ساده ترین سطح ارتباط سکس و‌سیاست، می شود تهمت های جنسی زدن و فحاشی جنسی کردن به مخالفان سیاسی، که ریشه دارد در عقده های جنسی و در کشور ما هم خدا را شکر، بسیار رایج است. البته در کشور ما، همه چیز می تواند به طرز نفرت انگیزی به سیاست ربط پیدا کند. حالا هم در آستانه انتخابات، عده ای با دروغ و فریب، می خواهند ارزش های اخلاقی مردم را هم به بازی بگیرند تا به اهداف سیاسی خود برسند. غافل اند که: بار کج به منزل نمی رسد.