سحر، یکی از همراهان کانال دکتر شکیب نوشته است:

در مورد مطلب امروز با یکی از دوستان مشاورم مشورتی کردم و پاسخشون برام جالب بود. لطفا نظرتون رو‌ بفرمایید. دوستم نوشته:

درسته که کنجکاوی در گوشی و... مورد تایید نیست، ولی  بنظرم  خوبه که اصل مسئله پاسخ داده بشه: نگرانی والدین و دیگه آسیب زا بودن فیلمهای پورنو.

چون اکثر افرادی که فیلمهای پورنو دیده اند اظهار کردند که بعد از دیدن اون فیلمها با تصویر سازی و علاقمندی به تجربه ی آنچه که دیده اند مواجه شدند و این فقط به ارتباط دو نفره ی جنس دیگر ختم نشده بلکه سکس گروهی، همجنس بازی، ارتباط با نزدیکان و اعضای خانواده و....

یکی دوبار ممکنه جنبه ی کنجکاوی داشته باشه و جزء رفتار نشه و سرزنش هم راه حلش نیست. خود ارضایی هم در نوجوانان ممکنه به دلیل شرایط طبیعی بدن حتی بدون دیدن فیلم پورنو اتفاق بیفته و اگه زیاد نباشه طبیعیه و والدین نباید تو این مقوله دخالت کنند زیرا خود احساس شرم و گناه و بالا رفتن اضطراب احتمال بروز خود ارضایی رو بیشتر می کنه. زمینه های وسواس هم موثره.

اما بررسی علت علاقه مندی نوجوانان  به دیدن فیلمهای پورنو نشون میده که  معمولا اعتماد بنفس کمی دارند.

گروه دوستان با «نیازهای فیزیولوژیک بالا » هم در این گرایش ها موثرند.
در خانواده که به توانایی ها و استعدادها بی توجهی میشه و بچه ها برنامه ی خاص ورزشی هنری علمی تفریحی (که ذهن و جسم پسران رو تقویت می کند) ندارند، تنهایی، رها کردن در دوره ی کودکی نزد افراد بزرگسال فامیل یا دوست و همسایه، سیستم ارتباطی ناسالم در خانواده، قهر و جدایی والدین و احساس ارزشمندی پایین و نداشتن عزت نفس و.... در این گرایش موثر است.

پیشنهاد: والدین اگه به تشخیص (سبب شناسی) درستی در مورد علت این گرایش برسند می تونند از تبدیل حس کنجکاوی به بیماری اعتیاد به فیلمهای پورنو و آسیب فردی و اجتماعی فرزندان پیشگیری کنند. توضیح علمی و طبیعی  مسائل خوبه. مطالعه ی کتاب باید جزء لذتهای خانواده ها شود.

تابو و مخفی (انکار) کردن روابط طبیعی زن و شوهر  باعث میشه  که اطلاعات غیر علمی و مخرب دریافت کنند.

بچه هایی که عزت نفس بالایی دارند و احساس ارزشمندی می کنند به دیدن این فیلمها و داشتن تجربه ی جنسی در این سن، احساس نیاز نمی کنند  و در صورت دیدن  اتفاقی، در گیر جدی این مسائل نمی شوند.

توضیح دکتر شکیب:

به نظر می رسد متن بالا را کسی نوشته که اطلاعات روان شناسی دارد. نکته های درستی در نوشته هست، اما گزاره های نادرستی هم دارد:

۱- اینکه «اکثر افرادی که فیلمهای پورنو دیده اند اظهار کردند که بعد از دیدن اون فیلمها با تصویر سازی و علاقمندی به تجربه ی آنچه که دیده اند مواجه شدند و این فقط به ارتباط دو نفره ی جنس دیگر ختم نشده بلکه سکس گروهی، همجنس بازی، ارتباط با نزدیکان و اعضای خانواده و...» درست نیست. مطالعات نشان داده حدود ۷۰ درصد مردان ۱۸ تا ۲۴ سال دستکم یک بار در ماه پورن تماشا می کنند. «اکثر» شان منحرف جنسی شده اند؟! نگرانی ما از تماشای زیاد پورن، شکل گیری الگوهای غیرواقعی از رابطه جنسی است که ممکن است منجر به نارضایتی جنسی شود.

۲- «بررسی علت علاقه مندی نوجوانان به دیدن فیلمهای پورنو نشون میده که  معمولا اعتماد بنفس کمی دارند.» هم از آن گزاره هایی ست که به آن می گوییم «شبه علم». لطفا جستجو کنید و یک پژوهش علمی (نه ادعای یک نفر) پیدا کنید که نشان دهد بین تماشای پورن و کاهش عزت نفس، همبستگی مثبت وجود دارد.

۳-  بررسی آسیب شناسی خانواده سر جای خودش. مسأله این است: مادر و پدر باید به پسری که در گوشی اش پورن پیدا کرده اند، چه واکنشی نشان دهند؟ آیا از نظر دوست خانم سحر، حتما باید آن پدر و مادر به خودشان شک کنند و فکر کنند ما خانواده درمانی لازم داریم؟! موافق نیستم. این می تواند رفتار طبیعی یک نوجوان باشد. اگر مسایل دیگری هم هست، آنها را باید بررسی کرد.

۴- یکی از آموزش های مهم جنسی به نوجوانان این است که خودارضایی یک رفتار طبیعی است. البته که در هر رفتار طبیعی هم اگر افراط شود، می تواند آسیب زا باشد.