راه های درمان ایدز چیست؟ ایا ایدز درمان دارد؟

در مقاله قبلی از مجله ی آموزشی ایدز و انواع اعتیاد نودی ؛ در مقاله قبلی از نودی به روش های پیشگیری از ابتلا به ایدز اشاره شد. با ما همراه باشید تا راه های درمان ایدز را بیان کنیم.
درمان ضد رتروویروسی HIV   چیست؟

درمان ضد رتروویروسی، نوع اصلی درمان HIV   یا ایدز می باشد که البته شفابخش نیست اما از بیمار شدن فرد برای سالها جلوگیری می کند. درمان شامل داروهایی است که بایستی روزانه و تا آخر عمر مصرف شود. HIV  یک ویروس است و همانند سایر ویروسها وقتی که وارد سلولی در بدن شود، کپی های جدید از خود را می سازد که بوسیله آنها دیگر سلولها را آلوده می کند و اگر جلوی آن گرفته نشود میلیون ها سلول را در مدت کوتاهی آلوده می کند. ( HIV   جزء رتروویروسها است.) درمان ترکیبی چیست؟ HAART چیست؟

برای اینکه درمان ضد رتروویروسی برای مدت طولانی موثر باشد، نیاز است که چند داروی ضد رتروویروس را همزمان تجویز کرد که بعنوان درمان ترکیبی شناخته می شود. HAART  درمان ضد رتروویروس با فعالیت بالا می باشد که بصورت ترکیب ۳ داروی ضد HIV   یا بیشتر از ۳ دارو بکار می رود. بطور کلی توصیه می شود که حداقل ۳ داروی ضد رتروویروسی استفاده شود چرا که مشخص شده است اگر تنها یک دارو استفاده شود به مرور زمان عملکرد خود را از دست می دهد.
HIV   به داروی موجود در بدن فرد واکنش نشان داده و تغییر می کند و دیگر دارو بر روی HIV    موثر نخواهد بود و ویروس مجددا شروع به تکثیر می کند، بعبارت دیگر ویروس به دارو مقاوم می شود. اگر دو یا چند داروی ضد رتروویروس با هم مصرف شوند به مقدار قابل توجهی ، میزان مقاومت دارویی را کاهش می دهد.

درمان عفونت های فرصت طلب

وقتی که سیستم ایمنی به وسیله HIV   آسیب ببیند عفونتها یا سرطانهای خاصی ایجاد خواهد شد که در حالت عادی بدن براحتی در برابر آنها مقابله می کند که به عنوان عفونت های فرصت طلب شناخته می شود.
درمان عفونت های فرصت طلب وقتی انجام می شود که درمان ضد رتروویروس در دسترس نباشد یا وقتی که بدن بیمار به داروهای ضد رتروویروس مقاوم شده باشد.
داروهای ضد رتروویروس

در حال حاضر بیست داروی ضد رتروویروس تایید شده وجود دارد و تعداد زیادی نیز در دست مطالعه هستند. این داروها در چهار گروه اصلی قرار می گیرند که هر دسته به روش مختلفی به HIV   حمله می کنند.
دسته اول این سری از داروها مهار کننده آنزیم ترانس کریپتاز نوکلئوزیدی است. این دسته دارویی از سال ۱۹۸۷ در درمان HIV   موجود است و بیشتر با عنوان نوکلئوزید آنالوگ یا ناک شناخته می شود.
HIV   به آنزیم ترانس کریپتاز برای تکثیر خود نیاز دارد و این دسته دارویی، این آنزیم را مهار کرده و با آهسته کردن روند تکثیر آنزیم دیگر ویروس HIV   قادر به آلوده کردن سلولها و تکثیر خود نخواهد بود.
دسته دوم داروهای ضد رترویروسی مهارکننده آنزیم ترانس کریپتاز معکوس غیر نوکلئوزیدی هستند:
این داروها از سال ۱۹۹۷ تایید شده اند و به طور کلی با عنوان نوکلئوزیدها یا غیر ناکها شناخته می شوند. این دسته دارویی بوسیله مداخله با آنزیم ترانس کریتاز ویروس، جلوی الوده کردن سلولها بوسیله HIV   را می گیرند. داروهای غیر نوکلئوزیدی تا حدودی متفاوت از داروهای نوکلئوزیدی عمل می کنند و با روش متفاوت به آنزیم ترانس کریپتاز سلول متصل می شوند. دسته سوم داروهای ضد رتروویروسی شامل مهار کننده های آنزیم پروتئاز هستند:

این دسته دارویی اولین بار در سال ۱۹۹۵ تایید شدند. پروتئاز تقریبا در هر سلول زنده ای وجود دارد. پروتئاز یک آنزیم گوارشی است که پروتئین را تجزیه می کند و یکی از آنزیمهایی است که HIV  برای تکثیر خود بکار می برد.
چهارمین گروه از داروهای ضد رتروویروسی مهار کننده ورود هستند:
این دسته دارویی تحت انجام مطالعات بالینی در انگلستان و امریکا می باشد و در شرف گرفتن تاییدیه است. در سطح HIV   پروتئین هایی وجود دارد که به وسیله ی آنها HIV    به سلول متصل شده و وارد سلول می گردد. با بلوک کردن یکی از این پروتئین ها ، تکثیر ویروس آهسته می شود.