توضیح دکتر شکیب:

به نظر می رسد متن بالا را کسی نوشته که اطلاعات روان شناسی دارد. نکته های درستی در نوشته هست، اما گزاره های نادرستی هم دارد:

۱- اینکه «اکثر افرادی که فیلمهای پورنو دیده اند اظهار کردند که بعد از دیدن اون فیلمها با تصویر سازی و علاقمندی به تجربه ی آنچه که دیده اند مواجه شدند و این فقط به ارتباط دو نفره ی جنس دیگر ختم نشده بلکه سکس گروهی، همجنس بازی، ارتباط با نزدیکان و اعضای خانواده و...» درست نیست. مطالعات نشان داده حدود ۷۰ درصد مردان ۱۸ تا ۲۴ سال دستکم یک بار در ماه پورن تماشا می کنند. «اکثر» شان منحرف جنسی شده اند؟! نگرانی ما از تماشای زیاد پورن، شکل گیری الگوهای غیرواقعی از رابطه جنسی است که ممکن است منجر به نارضایتی جنسی شود.

۲- «بررسی علت علاقه مندی نوجوانان به دیدن فیلمهای پورنو نشون میده که  معمولا اعتماد بنفس کمی دارند.» هم از آن گزاره هایی ست که به آن می گوییم «شبه علم». لطفا جستجو کنید و یک پژوهش علمی (نه ادعای یک نفر) پیدا کنید که نشان دهد بین تماشای پورن و کاهش عزت نفس، همبستگی مثبت وجود دارد.

۳-  بررسی آسیب شناسی خانواده سر جای خودش. مسأله این است: مادر و پدر باید به پسری که در گوشی اش پورن پیدا کرده اند، چه واکنشی نشان دهند؟ آیا از نظر دوست خانم سحر، حتما باید آن پدر و مادر به خودشان شک کنند و فکر کنند ما خانواده درمانی لازم داریم؟! موافق نیستم. این می تواند رفتار طبیعی یک نوجوان باشد. اگر مسایل دیگری هم هست، آنها را باید بررسی کرد.

۴- یکی از آموزش های مهم جنسی به نوجوانان این است که خودارضایی یک رفتار طبیعی است. البته که در هر رفتار طبیعی هم اگر افراط شود، می تواند آسیب زا باشد.