دکتر محمدرضا رجبی شکیب:

این پیامی است که دریافت کرده ام. بخوانید:

«سلام آقای دکتر. وقتتون بخیر . من دو ساله ازدواج کردم و خانم هستم. براى چکاپ قبل از باردارى بیمارستان [...] رفتم. متوجه شدم دو نوع hpv دارم تایپ ٦٦ و ٥٨. سکس دهانى هم داشتم با همسرم. دکتر به من گفت که کار رو خراب کردى با سکس دهانى و این که این ویروس تا آخر عمر در تو هست. جایى خوندم که با افزایش سیستم ایمنى بدن میشه ویروس رو از بدن پاک کرد. آیا این حرف درسته؟ یا منظورش این هست که در بدن باقى میمونه و غیرفعال میشه؟ اگه مجدد ازمایش بدم و hpv منفى باشه انشاالله به این معنى هست که کلا از بدن خارج شده؟ یا این که هنوز ممکنه در دهان باشه؟ خواهش میکنم کمکم کنید. به شدت استرس دارم و افسرده شدم و در روابط جنسى بسیار سرد شدم...»

نمی دانم آن همکار متخصص زنان محترم، آن جمله ها را دقیقا با چه هدفی به این خانم گفته؛‌ اما می دانم که ما به عنوان پزشک، قرار است حال خلق الله را خوب کنیم،‌ نه که بی خود و بی جهت،‌ ذهن شان را مشوش کنیم.

در کدام کتاب نوشته اند که اگر با همسرت سکس دهانی داشتی «کار را خراب کرده ای»؟ آیا آن خانم دکتر وسواسی بوده؟ آیا اضطراب خودش را فرافکنی کرده به بیمارش؟

همچنین در هیچ مرجعی ننوشته اند تایپ ۶۶ و ۵۸ زگیل تناسلی فقط با سکس دهانی منتقل می شوند. خانم دکتر فکر نکرده با گفتن یک حرف بی ربط، چه به روز زندگی جنسی یک زوج می آورد؟

بیماران ما خودشان کوهی از اضطراب اند. می آیند که ما بارشان را سبک کنیم. خیلی هایشان هم زمینه های شخصیتی و استعداد ابتلا به وسواس های فکری را دارند و کافی است ما بگوییم ف، تا آنها شب خواب فرحزاد ببینند. حواسمان هست چه می گوییم؟

کاش آن خانم دکتر مهربان بعد از آنکه نتیجه آزمایش را می دید می گفت: «عزیزم،‌ شما به دو نوع از ویروس زگیل تناسلی آلوده هستی. خوشبختانه این دو نوع از آن ۴ نوع ویروس خیلی خطرناک نیست. اما باز هم لازم است شما هر سال بیایی برای معاینه و پاپ اسمیر. ما به همه خانم ها، حتی آنها که آلوده به HPV نیستند هم می گوییم چند سال اول آغاز زندگی جنسی، هر سال پاپ اسمیر بدهند. ویروس ممکن است تا سالها در بدن شما بماند، ممکن هم هست که بدن بعد از مدتی از ویروس پاک شود. اما اگر بماند هم جای نگرانی نیست. فقط پاپ اسمیر سالانه را فراموش نکن. برای پیشگیری از انتقال هم کار خاص نمی شود کرد چون ویروس از تماس پوست با پوست هم منتقل می شود.»

جمله مشهور ابن سینا را کاش ما پزشکان و درمانگران سر در ذهن مان حک می کردیم:

«ینبغی للطبیب ان یکون دائما مبشرا بالصحه؛ فان للعوارض النفسانیه تاثیرات عظیمه»: بر طبیب واجب است که همیشه بشارت دهنده درمان باشد؛‌چراکه وضعیت روانی بیمار،‌ تاثیرات عظیمی [بر درمان] دارد.