نامه امیر:


سلام آقای دکتر
مطلبی که تو کانالتون بود (مهریه ام داستان شده...) رو خوندم و خیلی خوشم اومد از توضیحاتتون اما برام یک سوال مطرح هست
اینکه من مرد اگه به خانمم حق طلاق بدم چه تضمینی هست که با یه اختلاف نسبتا جدی خانمم نره طلاق بگیره؟
اصلا انگار برای من یه کابوسه که خانمم حق طلاق داشته باشه و یه روز بیام خونه ببینم طلاقشو گرفته و رفته خونه ی پدرش
انگار که فرمون و کنترل زندگی رو از من بگیرن (که حامی خانوادم و نمیخوام خانوادم از هم بپاشه و میشه گفت تقریبا به هیچ قیمتی راضی به طلاق نمیشم مگر اینکه خیانت و تعهد نداشتن و عدم تمایل به برگشتش رو واضح ببینم) و بدن دست خانمی که فقط از رو احساسش تصمیم میگیره و منطق اگه هم براش مهم باشه نسبت به احساسش هیچه
بالاخره ازدواج ما ایرانیه یا اروپاییه یا اسلامی؟ اگه اسلامیه حق طلاق بامرده اگه ایرانیه با موافقت مرده که تحت شرایطی خانم حق طلاق داشته باشه و این حق طلاق بدون قید و شرط اونم به درخواست زن نمیدونم واقعا جایی تو دنیا هست یا نه؟
من همیشه از نظراتتون استفاده کردم و دیدگاه های شما برام ارزشمند بوده
اگه ممکنه نظرتون رو راجع به این موضوع بگین که برخورد درست با یه آدمی مثل من چیه؟ که اصلا تو هیچ شرایطی حاضر نیست حق طلاق رو به خانمش بده (حتی اون هاییکه تو سند ازدواج اومده) و از طرفی نظرش در مورد مهریه نظر شماست (یعنی هدیه ای برای شروع زندگی و نه ضمانتی برای ادامه زندگی)
از اون طرف هم خانم هایی هستن که مهریه نمیخوان و حق طلاق میخوان
با جفت اینا جبهه گیری میشه و قابل دفاع نیستن.
در مورد ضرر مهریه بالا میدونم اما آیا  میتونین من رو قانع کنید که حق طلاق ضرری نداره؟