۵ / پاسخ زهرا:


نظر من اینه که یکتا با خودش روراست نبوده و یه جورایی انگار با جامعه دوروبرش رودرواسی داشته که خطایی ازش سر نزنه. بعدم اینکه احساس عذاب وجدانش قابل درکه اما این عذاب وجدان از کجا میاد جز دیکته هایی که جامعه کرده به ما؟

 مگر اون اقایی که اومده خواستگاری شما دست به هیچکس نزده؟ چرا دخترها به راحتی با این قضیه که پسرها هرکاری میخواستن کردن کنار میان ولی برای خودشون کلی حصارو حد و مرز قائل میشن و اگر ازین حدا رد شن دیگه خودشون رو لایق هیچی نمیدونن و...

خانم شما یک رابطه رو تجربه کردی. بنظرم اگر این اتفاق رو یک تجربه در نظر بگیری و کمی خودت رو دوست داشته باشی و به جای همه آدمهایی که تورو یک فرشته و مقدس میدونستن خودتو سرزنش نکنی همه چی حل خواهد شد.

 اینکه دیگران چی فکر میکردن درمورد شما نباید شمارو تو رودرواسی قرار بده که بخواید کسی باشید که اونا فکر میکنند. اگر بخواهید کسی باشید که دیگران تایید میکنن باید به اندازه همه آدمهای دوربرتون شخصیت داشته باشید. فکر میکنم همه دخترهای ایرانی یک دوره از زندگیشون همچین کلنجاری باخودشون داشتن. سخت نگیرید زندگی مال شماست خودتون باید زندگی کنید نه دیگران به جای شما.