پا برهنه در سونا
پابرهنه ها مراقب خشکی پوست خود باشند.
راه رفتن پا برهنه در خانه، کف سونا، ساحل و . . . عادت بسیاری از ماست، ولی پزشکان اعتقاد دارند که پابرهنه راه رفتن گاهی باعث بروز
مشکلاتی چون قارچهای پوستی و آسیب های پوستی پا میگردد.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران و عضو هیات مدیره انجمن متخصصین پوست ایران دکتر حسین طباطبایی در همین رابطه
گفتگویی با ما داشتند که با هم مرور میکنیم:
بیشتر خانمهای خانهدار که در منزل بدون جوراب و گاهی بدون دمپایی راه میروند، دچار خشکی پا خصوصا در کف و حاشیه کف پا میشوند.
مردان به دلیل مشاغل خارج از منزل و پوشیدن مداوم جوراب و کفش و افزایش تعریق کف پا کمتر دچار خشکی میشوند.
به این دسته از خانمها شما چه توصیهای دارید؟
به زنان خانهدار توصیه میگردد در منزل جوراب پوشیده و از دمپایی استفاده کنند، زیرا علاوه بر پیشگیری از خشکی شدید کف پا از حساسیت تماس پوست کف پا با فرش، موکت
یا سرامیک هم جلوگیری میگردد. بعضی از افراد به پشم موجود در فرش و موکت و گاهی به مواد پلاستیکی سرامیک حساسیت داشته و دچار قرمزی و خارش شده و خشکی و ترک
خوردگی کف پای شان تشدید میگردد که در این موارد نیاز به درمان توسط پزشک دارد، ولی در خانم هایی که فقط خشکی و ترک خوردگی دارند، ضمن پوشیدن جوراب و دمپایی
استفاده از کرمهای نرمکننده و گاهی کراتولیتیک مانند وازلین سالیسیله، ۳ تا ۵ درصد باعث بهبودی میگردد.
خیلیها عادت دارند پابرهنه به سونا و
جکوزی بروند. اشکالی دارد؟
شرایط استخر و سونا و
جکوزی مانند کنار دریا است. رطوبت مداوم، باعث رشد قارچها در حاشیه استخرها و سونا شده و به آسانی به افراد حساس منتقل میگردد. از طرفی گرمای
سونا باعث تسریع در رشد قارچها میگردد. لذا تمام شرایط گفته شده در ساحل دریا، مانند استفاده از دمپایی شخصی لازم است. علاوه بر این در پایان ورزش شنا و سونا،
شستشوی پاها با آب سالم و خنک و خشک کردن کامل لای انگشتان پا ضروری است. در غیر این صورت مانند ساحل دریا، قارچها در لای انگشتان پا رشد میکنند.
در بسیاری از کارکنان استخرها و سوناها، مشکل قارچهای لای انگشتان پا دیده میگردد، خصوصا در کسانی که اصول بهداشتی توضیح داده شده را رعایت نمیکنند.
گاهی مجبوریم از دمپاییهای مشترک استخر استفاده کنیم.
پا برهنه در سونا
استفاده از دمپایی مشترک در محیطهای مرطوب استخر، سونا و جکوزی میتواند به آسانی ضایعات قارچ کف پا را از افراد آلوده به افراد سالم و حساس منتقل کند، خصوصا هنگام استفاده از دمپاییهایی که متعلق به استخرها است و افراد مختلف از یک دمپایی استفاده میکنند، این آلودگیها بیشتر است، به ویژه در دمپاییهای پلاستیکی، عمر قارچها بیشتر است.
لذا توصیه شده است در این موارد از دمپاییهای چوبی استفاده گردد، هر چند بهترین توصیه بهداشتی استفاده از دمپایی شخصی است.
در کنار ساحل چهطور؟
پا برهنه در ساحل
در ساحل دریا به علت گرم و مرطوب بودن هوا، کمتر خشکی و ترکخوردگی در پوست کف پا ایجاد میگردد و زمان آن هم نسبت به مواردی
که در منزل پا برهنه راه میروند، کوتاهتر است، ولی در ساحل دریا به علت خصوصیات آب و هوایی، قارچها و انگلها میتوانند رشد کرده
و در افرادی که پا برهنه راه میروند، در اثر بریدگیهای کوچک و حتی میکروسکوپی پوست کف پا، این قارچها و انگلها وارد پوست شده
و رشد نمایند و از طرفی اگر بعد از پایان تفریح در ساحل، پاها با آب سالم شسته نگردد و کاملا خشک نگردد، لای انگشتان پا به آسانی
دچار قارچهای مونیلیا شده و از نظر ظاهری، بین انگشتان پا خصوصا فاصله بین انگشت ۴ و ۵ سفید شده، حالت لیچ افتاده دیده میگردد
که باعث خارش مداوم میگردد. لذا علاوه بر درمان دارویی این قارچها باید همیشه پاها با آب سالم شسته شده و خوب خشک گردند،
مخصوصا اینکه بعضی از افراد بعد از حمام کردن یا شستن پاها با دقت لای انگشتان پا را خشک نمیکنند. چنین افرادی در فصول دیگر
هم دچار ضایعات قارچی مونیلیا لای انگشتان پا هستند. لذا توصیه میگردد همه افراد در ساحل دریا از دمپایی استفاده کنند و در پایان
روز پاها را با آب سالم و سرد بشویند و خوب خشک کنند.
بهترین پوشش برای پاها چیست؟
بهترین پوشش پا استفاده از جورابهای نخی است، خصوصا در فصول گرم سال به علت افزایش تعریق، جورابهای نخی، عرق را بهتر جذب میکنند.
از طرفی، بعضی افراد به مواد موجود در جورابهای پلاستیکی حساسیت دارند که علاوه بر افزایش تعریق، احتمالا دچار حساسیت پوستی مانند قرمزی و خارش هم میشوند.
کفش مناسب شاید مهمترین پوشش انسان باشد. کفش باید راحت و غیرچسبان و کاملا اندازه ی پا باشد. بسیاری از خستگیهای زودرس، دردهای پاها و ستون فقرات به دلیل استفاده از کفشهای نامناسب است، خصوصا در کودکان که پاها در حال رشد است باید دقت و وسواس بیشتری در انتخاب کفش به کار رود.
از نظر جنس، کفش باید از چرمهای مرغوب و نرم ساخته شده باشد و باید از کفشهای پاشنه بلند و یا بدون پاشنه و تخت اجتناب کرد، مگر کفشهای ورزشی که برای مدت زمان معینی پوشیده میگردد. پنجه کفشها بهتر است پهن باشد و به هیچ وجه نباید از کفشهای نوک باریک استفاده کرد و در فصول گرم استفاده از کفشهای تابستانی سوراخدار که باعث تبادل هوا میشوند، بهتر است.