اولین گزینه‌ای که هر عروسی به آن فکر می‌کند، تهیه لباس عروس است. لباسی که تا پیش از این تن هیچ عروس دیگری نرفته باشد و مخصوص شازده خانم آن شب درست شده باشد.
بستگی دارد چه جور آدمی باشید و چه سلیقه‌ای هم داشته باشید. گذشته از سلیقه و علاقه و این حرف‌ها بحت هزینه هم مطرح است و اینکه برای پوشیدن لباسی که در تمامی طول زندگی‌تان نهایتا فقط ۱۰ ساعت باید به تن‌تان تحمل‌اش کنید، می‌خواهید چه قدر پول بدهید.
خرید لباس عروس به عنوان یادگاری از مهم‌ترین شب زندگی، کار خیلی خوبی است به خصوص اینکه فکر دیدن لباس عروسی‌تان بعد از ده بیست سال و نشان دادن‌اش به نوه‌ها دل آدم را می‌برد. اما قبل از خرید لطفا به فضای خانه‌ای که قرار است در آن زندگی را شروع کنید نگاهی بیندازید بعد به فکر یادگاری جمع کردن‌ها بیفتید.
نگه داشتن لباس عروسی جای زیادی می‌خواهد که این روز‌ها هم کمتر خانه‌ای کمد بزرگی برای آویزان کردن آن همه تور و ساتن و... دارد. حتی اگر بخواهید در جعبه مخصوص‌اش هم بگذارید و در ته کمد جایش بدهید باز هم دردسر دارید. به خصوص لباس‌های امروزی که در مقایسه با لباس عروس‌های قدیمی حجم پارچه زیادی دارند و با کار سنگ دوزیشان خیلی سنگین‌تر هستند.
اگر دوست دارید که لباستان نو باشد و دست اول، به خیاط سفارش دوخت لباس به قد و قامت خودتان را بدهید آن هم با هر طرح و شکلی که دوست دارید. البته با این شرط که تا یک هفته بعد از مراسم لباس را به خیاطی ببرید و مبلغی که غیر از هزینه دوخت به عنوان بیعانه داده‌اید را پس بگیرید. این طوری هم مبلغ کمتری نسبت به خرید کامل لباس عروس می‌پردازید، هم هر لباسی که دوست دارید سفارش می‌دهید و در شب عروسی به تن می‌کنید آن هم ترو تازه و دست اول.
اگر هم زیاد اهل وسواس و مته به خرج دادن نیستید و برای‌تان فرقی ندارد که لباس عروس‌تان مدل کدام فشن باشد و مدل‌اش را در کدام ژورنال سال زده‌اند، اجاره کردن یکی از لباس‌های آماده خود مزون‌ها را پیشنهاد می‌دهیم. هم هزینه‌اش کمتر است و هم دردسرش. فقط دیگر جای غر زدن و این‌ها را ندارد که چرا یک جایش لک بود و چرا تورش کوتاه است. هر قدر پول بدهی‌‌ همان قدر آش می‌خوری!
م: noarous.com