بازی های مشارکتی معمولا هدفمند هستند و کودکان با هدفی خاص وارد بازی می شوند

  

 شاید در نگاه کلی فقط بازی به نظر برسند، اما بازی کردن، یکی از راهکارهای مهم تربیت جسم، روان و ارتباط با اجتماع است. با بزرگ تر شدن بچه ها، بازی ها شکل بیرونی و مشارکتی به خود می گیرد. البته این قانونی نبوده و در کودکان مختلف و در سنین مختلف الگوهای خودش را دارد.

 این 11 بازی را به خاطر بسپارید 
تماشاچی
وقتی با فرزند بزرگتر یا کوچکتر خودتان بازی می کنید، فرزند دیگر ایستاده و شما را تماشا می کند. گاهی با وجود اینکه می خواهید او را وارد بازی کنید، قبول نمی کند. این نوع نظاره گر بودن، تمرکز، بازی سازی در ذهن و همراهی اما در سکوت و بدون تحرک را به همراه دارد.

بازی های انفرادی
گاهی بچه ها دوست دارند به تنهایی بازی کرده و شریکی برای بازی شان نداشته باشند. در این شرایط باید آنها را آزاد گذاشت تا خلوتی برای خودشان داشته باشند.

بازی های غیرهدفمند
در سن زیر یک سال، بعضی بازی های کودکانه بدون هدف و فقط به شکل جسته و گریخته است، چهاردست و پا رفتن به جهت های مختلف، برداشتن اشیاء بدون هدف مشخص، نگاه کردن به اشیاء و... از این نوع بازی ها است. والدین باید کودک را در این مسیر فقط همراهی کنند.

بازی های همپا یا هماهنگ
اگر شما و فرزندتان، فرزندتان و خواهر یا برادرش، فرزندتان و همسالانش وارد بازی ای شوید که کاری را پا به پای هم انجام داده و به هدف برسانید، بازی همپا یا هماهنگ انجام داده اید. این نوع بازی ها کلید ورود و برقراری ارتباط درست با اجتماع است.

بازی های ارتباطی
وقتی همراه فرزندتان به پارک می روید، ممکن است با همسالان و یا حتی شما وارد بازی شود، اما این بازی ممکن است بخشی شخصی و بخشی ارتباطی باشد. به این ترتیب در این بازی ها به دنبال فرزندتان با شما یا همسالانش نباشید. به این دلیل که این نوع بازی ها در اثر معاشرت موقت اتفاق می افتد.

 

بازی های رقابتی، عملکردی کودک را ساخته و تقویت می کنند

بازی های مشارکتی
بازی های مشارکتی معمولا هدفمند هستند و کودکان با هدفی خاص وارد بازی می شوند. این بازی می تواند با همسالان، خواهر یا برادر و والدین انجام شود. برای مثال یکی از اهداف آنها می تواند برنده شدن در بازی و ارضای حس برتری طلبی باشد.

   

پنج بازی در گروه بازی های عمومی
  
بازی های مفهومی
نقاشی، خط، موسیقی، نوشتن و... به طور کلی فعالیت های هنری در این گروه قرار دارند. کودک می تواند این بازی- هنرها را به تنهایی، همراه همسالان یا والدین انجام دهد.

بازی های فیزیکی
طبیعی است که اولین اثر آن بالا بردن توان جسمی کودک و تناسب اندام اوست. همراه با آن، سلامت روان کودک نیز سلامت و ساختار سالم خود را پیدا خواهدکرد. این بازی- ورزش ها نیز در منزل و بیرون از آن امکان پذیر است.

بازی های ساختاری
ساختن یک سازه با لگو، چوب، قطعات فلزی و...؛ درست کردن یک وسیله بازی طبق طرح؛ خلاقیت در طراحی یک بازی و... همگی از بازی های ساختاری هستند. این بازی ها که به راحتی در منزل قابل انجام است، از بازی های مهم برای تقویت خلاقیت کودک هستند.

بازی های تخیلی
هر نوع بازی که بتواند رویاپردازی، خلاقیت در داستان سرایی، تصویرسازی ذهنی و مهارت حل مساله را در کودک تقویت کند، در این گروه جای می گیرد. اجرای تئاتر عروسکی در منزل، قصه پردازی از طریق نوشتن، قصه گویی برای والدین و... باعث تقویت این مهارت کودک می شوند.

بازی های رقابتی
این بازی های مهارت فکری- عملکردی کودک را ساخته و تقویت می کنند. در این بازی ها کودک باید مشارکت، رقابت سالم، احترام به قوانین و... را یاد بگیرد. بسیاری از بازی های فکری ای که در منزل قابل انجام بوده، دارای این ویژگی هستند. ورزش های گروهی نیز در این گروه تقسیم بندی می شوند.

 

 نقش والدین در هدایت کودک برای انتخاب و انجام بازی بسیار مهم است

   
نقش کلیدی والدین در بازی
 نقش والدین در هدایت کودک برای انتخاب و انجام بازی بسیار مهم است. این نکته ها را به خاطر داشته باشید:

• خرید وسایل بازی هیجان انگیز برای کودک و تحریک و تشویق او برای بازی با آنها

• برنامه ریزی برای بازی در خانه یا بیرون از آن در روز تعطیل

• طراحی بازی های جدید برای تقویت مهارت های مختلف کودک در سنین مختلف