آموزش احساسات و عواطف بسیار ‍‍پیچیده هستند.مخصوصا برای کودکان زیر ۴ سال که نمی‌توانند به خوبی مفهموم دستورات شما را درک کنند.مثلا نمی‌توانند درک کنند که چرا شما به او اجازه نمی‌دهید که در مهمانی همه شیرینی‌ها را بخورد. یا اینکه شب، بازی‌های پر‌ سر‌و‌صدا داشته باشد.گاهی اوقات، آموزش احساسات به کودکان واقعا کار سختی است. چون احساس یک مفهوم ذهنی است.اما با این‌حال، به خاطر اهمیت بالای احساسات و عواطف در زندگی کودکتان، شما باید حتما درباره عواطف با کودک خود صحبت کنید. و برای یادگیری او اقدام کنید. آموزش احساسات کمک می‌کند تا کودکتان از بسیاری از مشکلات رفتاری مثل پرخاشگری، تردید، نگرانی و ... در امان بماند. کودکی که می‌تواند هنگام عصبانیت به زبان بیاورد «من از دست تو عصبانی‌ام» کمتر احتمال دارد که تبدیل به کودک پرخاشگر شود.و کودکی که بتواند بگوید که «آن اتفاق به احساسات من ضربه زده است» بهتر می‌تواند مشکلات پیش روی خودش را حل و فصل کند.وقتی شما به فرزندتان، احساسات و عواطف را آموزش می‌دهید، به او کمک می‌کنید تا از لحاظ ذهنی، قدرتمند بار بیاید.

نقل قول: این مطلب را از دست ندهید:  احساسات و نحوه بیان آنها را به کودکان بیاموزیم

 در این مقاله به طور خلاصه، سه قدم اساسی برای آموزش احساسات به کودکان را در اختیارتان قرار می‌دهم.۱. احساسات را با کلمات ساده به کودک آموزش دهید.اولین قدم برای آموزش کنترل احساسات به شکل صحیح به کودک، این است که به او کمک کنید تا احساسات مختلف را یاد بگیرد.کودکان را در سنین پایین، با احساسات اصلی و آسان‌تری همچون شادی، غم، ترس و ... آشنا کنید.و بعد از یادگیری کامل احساسات ساده‌تر، احساسات پیچیده‌تر و مفهومی‌تر همچون خشم، یاس، شرم و ... را آموزش دهید.  ۲. تقویت راه‌های مثبت برای بیان احساساتاگر کودک احساساتش را در یک شیوه مناسب، ابراز کرد از او تعریف کنید.مثلا به کودک‌تان بگویید «وقتی رفتار مناسب تو را نسبت به خواهرت، با اینکه حسابی عصبانی‌ات کرده بود دیدم، به تو افتخار کردم.»یا اینکه از روش دیگر که تاثیرش از تعریف کردن بیشتر است استفاده کنید.هنگام ابراز درست احساساتش به او جایزه بدهید.۳. الگوی خوبی باشید.اگر ساعت‌ها به کودک آموزش دهید که وقتی عصبانی است چگونه احساسش را مدیریت کند.ولی خودتان همان روز، بعد از یک تماس تلفنی ناراحت‌کننده، گوشی تلفن را پرت کنید شما الگوی خوبی نخواهید بود.و آموزش‌های‌تان روی کودک بی‌تاثیر است.برای اینکه الگوی خوبی باشید، باید به شیوه درست عمل کنید.مثلا زمانی که در یک روز بارانی، یک اتومبیل از کنارتان با سرعت عبور می‌کند و لباس‌تان خیس می‌شود.بگویید «ای وای چه بد! آن راننده با بی‌احتیاطی حسابی مرا عصبانی کرده است».سپس، چند نفس عمیق بکشید تا آرام شوید.به‌این ترتیب کودک یاد می‌گیرد که هنگام عصبانیت چگونه باید رفتار کند.  مقالات مرتبط:خودآگاهی چیست؟ و برای کودک چه فایده ای دارد؟خودآگاهی: چطور میتوانم خصوصیات خودم را به طور کامل بشناسم؟خودآگاهی : سنگ بنای هوش هیجانیاحساسات و سه شیوه متفاوت افراد در برخورد با آنها