نامه ناشناس:
سلام دکتر

شما از تجاوز مردا به زنها میگید. درسته ولی من اتفاقاتی ودیدم که خانم برادرم به شرف و غیرت و راستی برادر تجاوز کرد. جوری که همزمان با ازدواجی که با برادرم داشت، هر از گاهی توی پنج سال با چندین نفر بود. داداشم داغون شد. زندگیشون مشکل داشت ولی نیاز به مشاوره داشت، نه خیانت. حتی زن سابقش برای داداشم معشوقه جور کرده بود که اونم خیانت کنه و بعدا باج بگیره...

فکر می کنم مشکل کار جایی دیگه است. مشکل در انسانهایی است که در خلا فرهنگی و بی هویتی رها شدن و نمیدونن چی درسته یا غلط. دچار انفکاک فرهنگی و نسلی شدن. من از نسل انقلابم. بچه جنگ. و توی اون سالها که اوج انقلابی گری بود و اوج مرام بود، تو بچگی ام یک بار قربانی تجاوز شدم. و اون طرف هم الان تو فامیل راست راست میگرده.

من مرد هستم و اگر زن بودم که دیگه معلوم نبود چی باید کنم. من تا الان که خودم پدر شدم این موضوع رو به هیچ کس نگفتم چون تو خانواده ما مساله جنسی گویا وجود نداشت. سانسور بود.

 آلت تناسلی من رو مادرم عیب می گفت. می گفت عیب تو بپوش. بار اول که من تو خواب انزال شدم تا سه ماه اضطراب داشتم. فکر می کردم مریض شدم و جرات گفتن نداشتم چون الت تناسلی عیب بود.

 بعدا دبیر دینی و پرورشی جوری گفت داستان رو که حالم از خودم بهم میخورد‌. عین جمله اش یادمه: «آب گندیده ی بد بوی متعفن ازتون بیرون میاد...» دکتر این هست که میگم ما دچار فراموشی و انفکاک نسل هستیم.

اتفاقا بر خلاف آنچه که رواج میدن، در طول تاریخ برای مردم ما سکس زیبا و دوست داشتنی و رایج و عادی بوده. روابط جنسی مشخصا تبلور تاریخ و غنای ملت ها در ادبیات هست. شما در داستانهای مثنوی از مرد بزرگ عرفان مولوی داستانهای سکسی دارین. داستان خر و خاتون، داستان کمپیر و فرمانده جنگ داستان نصوح و... عبید زاکانی طنز پرداز با تمهای سکس معروف هست و.... بسیار اند این نمونه ها.

اینها رواج داشته. قطعا اگر مردم براشون عادی نبوده مولانا و سعدی و عبید نظامی داستانهای اخلاقی در قالب های اروسیته نمی گفتن. اما ما ها را دانسته یا ندانسته از اصل مون و از ریشه های ایرانمون جدا کردن.

نتیجه اینه که من مرد ایرانی پرورده نسل انقلاب دچار مسایل و گرفتاری های کودکی ام. حتی من مرد که مثل دخترای کشور مورد تجاوز بودم و نمیشده حرف بزنم.

الان وظیفه ی خودم رو خوندن و آموزش به بچه ها در حد خودم و همون بچه های حداقل فامیل میدونم که دردهای منو دچار نشن...