پرسش: سلام اقای دکتر. من مدتیه عضو کانالتون هستم و بعضا مطالبتون رو دنبال میکنم و استفاده میکنم. ممنون از کانال پربارتون. البته بعضی وقتهام باهاتون هم عقیده نیستم، اما درباره این پست آخرتون به هیچ وجه نتونستم درکش کنم.

نمیدونم شاید من اشتباه و متحجرانه فکر میکنم ولی هیچ وقت نمیتونم کسی رو که خیانت رو در زندگی زناشویی قابل بخشش قلمداد میکنه درک کنم. حتی اگر اون فرد یک زوج درمانگر باشه.

مشکل من با پست شما اینه که شما به ازدواج به چشم یک قرارداد مالی نگاه میکنید و مدعی هستید اگر طرفین نتونستن به تعهداتشون پایبند باشن لزومی بر فسخ قرارداد نیست و میشه مشکل رو ریشه یابی کرد. شما واقعا آسیبی رو که از طریق این عدم پایبندی به طرف دیگه قرارداد وارد میشه با یک قرارداد مالی یکی میدونید؟

نمیدونم چرا افراد کارشناسی مثل شما به هر قیمتی میخوان بگن هیچ چیز به خودی خود نباید رابطه رو از بین ببره و همه چیز قابل جبرانه. واقعا به نظرتون حتی اگه این رابطه رو بخوای ادامه بدی میشه کسی که خیانت کرده رو بخشید؟ میشه دوباره بهش اعتماد کرد؟ با این حس که هر آن دوباره ممکنه این خیانت ازش سر بزنه چکار میشه کرد؟

واقعا راحت نیست جناب دکتر. ببخشید ولی من تلاش برای بخشیدن خیانت رو فقققط یک شعار میدونم. من خودم مرد هستم ولی صحبت هایی که کردم مربوط به هردوطرفه و به نظر من خیانت زن با مرد هیچ فرقی تو رابطه نداره. هرچند متاسفانه تو جامعه ما خیانت مرد مقداری عادی تر جلوه داده میشه.