پاسخ دکتر شکیب:

قبل از اینکه بگویم چه می شود کرد، می خواهم بگویم در ذهن شما دو باور زیربنایی نامعقول هست که تا اصلاح نشوند، اضطرابها و نگرانیهای شما برطرف نمی شود:

اول اینکه شما شخصیت کنترلگری داری. آدمی که مدام می خواهد دیگران را تغییر بدهد و کاری کند که آنها طوری رفتار کنند که او می خواهد، هیچ وقت حالش خوب نیست. چون همیشه در حال عرق ریختن است و همیشه هم ناکام. تلاش برای تغییر دیگران، تلاشی ست محکوم به شکست. مگر کسی از آب در هاون کوفتن حالش خوب می شود؟ چطور ما می خواهیم دیگران را عوض کنیم، در حالی که دیگران هم به اندازه ما، حق دارند، توانایی دارند و عقل و منطق دارند؟ مگر ما چی از آنها بیشتر داریم؟

 دومین باور نادرست هم در رابطه شماست با همسرت. اینکه فکر می کنی رابطه جنسی، سرویسی ست که موظفی به او بدهی. می گویی «باید نیازش را برطرف کنم» و انگار شما فقط ابزار رفع نیاز او هستی و اوست که فقط به شما نیاز دارد و اگر این کار را نکنی احساس بی مصرفی می کنی. آیا این طور است؟ خود شما چی؟ نیاز نداری؟ اصلا از این رابطه لذت می بری؟ می دانید وقتی یک زن لذت نمی برد و فقط تنش را در اختیار مرد می گذارد، مرد هم کم کم انرژی جنسی اش تحلیل می رود؟

ما فقط می توانیم به دیگران بگوییم چه فکر می کنیم. فقط می توانیم حرف بزنیم و اطلاعات منتقل کنیم. همین. شما بازی چک کردن گوشی و پاک کردن فیلمها را امتحان کرده ای و دیده ای چقدر بی فایده است. پس این بازی را تمام کن. مثل یک رفیق، و نه مثل یک معلم، یا مادر، یا بازپرس، با همسرت حرف بزن و بگو از این وضعیت ناراحتی و نگرانی و به نظرت مشکلی در رابطه تان هست و باید برای حل آن مراجعه کنید به مشاور.

من هیچ نسخه ای برای شما ندارم، جز همین ها که گفتم. شما هم بیش از این کاری نمی توانی بکنی. هروقت همسرت بپذیرد که مشکلی هست، مراجعه می کنید و آن وقت درستش می کنیم. رابطه جنسی که از ریتم بیفتد، برگرداندنش به وضع سابق، راحت نیست و نیاز به مداخله درمانی دارد.