در این مراسم دو عدد کله قند یک دست و هم اندازه را روی پارچه ای که بالای سر عروس و داماد قرار دارد می سایند. این عمل به نیت سرازیر شدن شیرینی و شادی به زندگی عروس و داماد است.

 

 

 

چیزی که باعث می شود در گذر زمان و بعد از فراز و نشیب های فرهنگی، اجتماعی و سیاسی در این کشور کهن، هنوز هم سفره ی باستانی و ایرانی به قوت خود باقی بماند؛ چیزی نیست جز باور ریشه ها. بیشتر سنت های ما در سایه ی تغییرات فرهنگی و رفتن به سمت تمدن های نوین، رنگ باخته اند. اما هنوز هم ایرانیان، از دور افتاده ترین تا مدرن شهرهای ایران و جهان، به پاس داشت تمدن ایرانی، سفره های عقد را بر پا می دارند.چرا که این سفره نمادی از عناصر زندگی بخش و تعالی بخش است که پشتوانه ای غنی دارد.