تالار گفتمان عروس
امیدبخشی به جانبازان جنگ زده سودانی با پروتزهای چاپ سه بعدی - نسخه قابل چاپ

+- تالار گفتمان عروس (https://forum.talarearoos.ir)
+-- انجمن: گفتمان کاربران (/forum-%DA%AF%D9%81%D8%AA%D9%85%D8%A7%D9%86-%DA%A9%D8%A7%D8%B1%D8%A8%D8%B1%D8%A7%D9%86--12)
+--- انجمن: عمومی و متفرقه (/forum-%D8%B9%D9%85%D9%88%D9%85%DB%8C-%D9%88-%D9%85%D8%AA%D9%81%D8%B1%D9%82%D9%87--56)
+--- موضوع: امیدبخشی به جانبازان جنگ زده سودانی با پروتزهای چاپ سه بعدی (/thread-%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%AF%D8%A8%D8%AE%D8%B4%DB%8C-%D8%A8%D9%87-%D8%AC%D8%A7%D9%86%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%A7%D9%86-%D8%AC%D9%86%DA%AF-%D8%B2%D8%AF%D9%87-%D8%B3%D9%88%D8%AF%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D8%A8%D8%A7-%D9%BE%D8%B1%D9%88%D8%AA%D8%B2%D9%87%D8%A7%DB%8C-%DA%86%D8%A7%D9%BE-%D8%B3%D9%87-%D8%A8%D8%B9%D8%AF%DB%8C--1063)



امیدبخشی به جانبازان جنگ زده سودانی با پروتزهای چاپ سه بعدی - novinmarketing - ۱۲ آبان ۱۳۹۴ ۰۳:۴۵ عصر

در حالی که تکنولوژی چاپ سه بعدی به منظور خدمت در زمینه‌های گوناگونی بکار می‌رود، برخی جنبه‌های استفاده از آن نسبت به دیگر موارد از اهمیت بیشتری برخوردار می‌باشد. از طریق پروژه دنیل (Daniel Project)، یکی از شرکت‌های مستقر در ایالات متحده تحت عنوان Not Impossible Labs، نه تنها توانسته به تولید بازوهای مصنوعی چاپ سه بعدی برای جانبازان جنگ زده سودانی دست یابد، بلکه شیوه خود را جهت ادامه این ابتکار عمل در اختیار جوامع دیگر نیز قرار داده است.

ریشه‌های این پروژه به سال ۲۰۱۲ بازمی‌گردد، هنگامی که دنیل عمر (Daniel Omar) در سن ۱۴ سالگی در مراقبت از گاوهای خانواده خود شاهد افتادن بمبی توسط نیروهای شورشی در آن اطراف شد. وی با پناه گرفتن پشت یک درخت، توانست جان خود را حفظ کند، اما دستان خود را در این حادثه از دست داد.

پس از شنیدن داستان زندگی دنیل، مایک ابلینگ (Mick Ebeling)، موسس و مدیرعامل Not Impossible، وارد عمل شد. ابلینگ پیش از این به ارائه پروژه EyeWriter اقدام کرده بود که هنرمندان فلج را قادر به رسم و طراحی با استفاده از چشمانشان می کرد. پس از موفقیت این پروژه و دلگرمی ابلینگ، وی به تامین مالی گروهی از متخصصان نوآور از زمینه های مختلف جهت همکاری در پروژه بعدی خود اقدام نمود.



با همراهی خالق RoboHand، ریچارد وان آس (Richard Van As)، عصب شناس استرالیایی موسسه MIT و مالک شرکت چاپ سه بعدی کالیفرنیایی، این گروه بر روی طراحی یک بازو که در مقایسه با پروتز سنتی موثر و نسبتا ارزان باشد، آغاز به کار کردند. نتیجه نهایی یک دست مصنوعی چاپ سه بعدی شد که دنیل توسط آن توانست برای اولین بار پس از دو سال با دست خود غذا بخورد.

در همراهی با شعار ” کمک به یک نفر، کمک به چند نفر” کمپانی Not Impossible، ابلینگ و گروه وی به راه اندازی کارگاهی در بیمارستان محلی و آموزش پزشکان محلی جهت پرینت و ساخت بازوهای مصنوعی اقدام نمودند. “آموزش ماهیگیری به انسان” ظاهرا از رویکردهای موثر این کمپانی است، به طوری که طبق گزارش در عرض یک و نیم هفته این کارگاه محلی قادر به ساخت چهار بازوی مصنوعی شد.


کمپانی Not Impossible اعلام کرده است که تکنولوژی پشت بازوهای چاپ سه بعدی منبع باز است و خواهد ماند با این امید که الهام بخش پروژه‌های مشابه شود و کمکی به تعداد تخمین زده شده ۵۰,۰۰۰ نفر جانباز سودان جنوبی و همچنین دیگر افراد سراسر جهان شود.

ابلینگ می‌گوید: “ما امیدواریم که دیگر کودکان و بزرگسالان مناطق آفریقایی و همچنین مردم قاره‌های دیگر در سراسر این جهان، قادر به استفاده از این تکنولوژی جدید برای موارد مشابه باشند. ما معتقدیم که داستان دنیل شکلی جهانی دارد. به اشتراک گذاری مشخصات اندام مصنوعی که Not Impossible به صورت رایگان و منبع باز تهیه می‌نماید، موجب کمک به هر انسان نیازمندی در هر جای این سیاره برای استفاده از این تکنولوژی به جهت بهترین هدف یعنی ترمیم بشریت خواهد شد.”

منبع : پرینتر سه بعدی