تالار گفتمان عروس

نسخه کامل: بغض و گریه بعد از سکس؛ چرا؟ چه باید کرد؟
شما در حال مشاهده نسخه متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده نسخه کامل با قالب بندی مناسب.
دکتر محمدرضا رجبی شکیب:

بسیاری از خانم ها تجربه اش کرده اند؛ اگرچه «ملال بعد از آمیزش» یا Post Coital Dysphoria یک پدیده مطلقا زنانه نیست و گاهی بعد از آن دقایق لذتبخش و پرشور، ناگهان غمی، معلوم نیست از کجا، حتی بر سر مردان هم آوار می شود. گاهی بغض می ترکد. گاهی چشمها هم خیس می شود.

اندوه و بغض و گریه؛ و گاهی اضطراب و عصبانیت و پرخاشگری بعد از سکس (PCD) بسیار شایع است. در یکی از جدیدترین مطالعات در استرالیا، حدود نیمی از خانم ها گفتند دستکم یک بار در زندگی شان آن را تجربه کرده اند. اگرچه در همان مطالعه، فقط پنج درصد خانم ها در یک ماه گذشته PCD را تجربه کرده بودند. در مطالعات دیگر، شیوع PCD در خانم ها، بین 7 تا 33 درصد گزارش شده.

اما چرا؟ این غم یا اضطراب از کجا می آید؟ بسیار کم درباره PCD پژوهش شده و توضیح دقیق و مطمئنی هم درباره آن وجود ندارد؛ اما چون دیگر پدیده های روانی، این اتفاق را هم در مثلث زیستی-روانی-اجتماعی (Bio-Psycho-Social) باید دید.

اولین توجیه، زیستی است. گفته می شود تغییرات هورمونی ناگهانی بعد از تجربه سکس (با ارگاسم یا بدون آن) مثل آزاد شدن ناگهانی اکسی توسین، می تواند باعث این نوسان ناگهانی خلق باشد. مخصوصا که دقیقا در همان لحظاتی که اکسی توسین (هورمون صمیمیت) در خون آدمیزاد قل قل می کند، رابطه به پایان رسیده و تن ها از هم دور می شود. گروهی می گویند همین تعارض غافلگیرکننده PCD را القا می کند.

توضیح دیگر، مهار بازداری ها است که آن هم بی ارتباط به نوسان های هورمونی نیست. درطول سکس، سپرها می افتد؛ مهارهای ذهن برداشته می شود و آنچه در لایه های زیرین ذهن است، نمایان می شود. کسانی که هوادار این توضیح اند، می گویند این پدیده در شرایطی ایجاد می شود که فرد در نقطه اوج صمیمیت و گشودگی است. در این از خود بی خودی، در اوج احساس امنیت، رازهای نهان ناهشیار سر می گشایند.

گروهی دیگر می گویند شاید میان تجربه های تلخ کوذکی و PCD ارتباطی باشد. هرچند تا امروز شواهد محکمی مبنی بر رابطه میان تجربه های آزار جنسی در کودکی و PCD یافت نشده.

منظر سوم، منظر اجتماعی است؛ آنچه به رابطه میان زن و مرد باز می گردد؛ یا به فرهنگ و اجتماع. زنی که از همسرش زخم خورده و این درد را در ناهشیار سرکوب کرده، ممکن است بعد از هم آغوشی با این فکر که «من چی هستم برای این مرد، بجز ابزار لذت جویی» دچار اندوه و اضطراب شود. همچنانکه اگر در ذهن ناهشیار زنی، از کودکی کاشته باشند که «سکس یعنی بی حیایی»، عجیب نیست که طوفان احساس گناه و شرمندگی برخاسته از اقیانوس ناهشیار، او را از بستر لذت و آرامش بیرون بیندازد.

با همه این اوصاف، علت هر چه باشد، اولا باید دانست که هیچ فاجعه ای اتفاق نیفتاده و PCD اساسا پدیده خوش خیمی است و اغلب خود به خود می رود پی کارش. توصیه ما این است : مرد یا زنی که مواجه می شود با این پدیده در همسرش، نه بیش از حد دلسوزی کند، نه بی تفاوت رفتار کند، نه بیش از حد کنجکاوی کند، نه مواخذه و ملامت کند. همسرش را در آغوش بگیرد و بگوید: عزیزم چه فکری آمده توی سرت؟ همین یک سوال را بپرسد و اجازه بدهد همسرش آزادانه پاسخ بدهد یا ندهد. ممکن است همسرش در آن لحظه اصلا پاسخی نداشته باشد. بیش از این نباید پرسید. شاید در فرصتی بعد، شبی دیگر، بد نباشد باز موضوع را پیش بکشید و بخواهید درباره اش گفتگو کنید. اما سماجت نکنید.

اگر PCD مدتی ماند و نرفت، مراجعه کنید به سکس تراپیست.
لینک مرجع