تالار گفتمان عروس

نسخه کامل: و این بار، تلگرامی که دوست ش داریم...
شما در حال مشاهده نسخه متنی این صفحه می‌باشید. مشاهده نسخه کامل با قالب بندی مناسب.
دکتر محمدرضا رجبی شکیب:

هنوز تلگرام از حبس خانگی در نیامده و نمی دانم چند نفر ممکن است این یادداشت را بخوانند. حالا طوفان فروکش کرده و می شود راحت تر حرف زد. در فضای پرالتهاب بهتر است سکوت کرد. به مراجعانم هم یاد می دهم در گفتگوها با همسرشان، هر زمان احساس کردند خودشان یا همسرشان دارند «از حالت عادی» خارج می شوند، گفتگو را متوقف و حتی موقعیت را ترک کنند؛ وقتی بازگردند که هر دو نفر بر احوال شان مسلط اند.

آنچه این چند روز گذشته را همه دیده اند و سخن نگفتن از آن، رفتاری است کبک وار. کبک هایی که همین امروز، دکتر اسماعیلی، معاون ارتباطات دفتر ریاست جمهوری هم به آنها انتقاد کرد و در توییتر نوشت: «همه رسانه های جهان جلسه دیشب شورای امنیت درباره ایران را همزمان پوشش دادند، جز تلویزیون خودمان...»

اگر نخواهم کبک باشم، درباره اتفاقات رخ داده، سه نکته دارم:

اول: کسی شک دارد که رفتار معترضان، واکنشی پرخاشگرانه (agressive) بود؟ پرخاشگری از کجا می آید؟ واکنش پرخاشگرانه روی دیگر سکه انفعال است. زودپزی که روی اجاق است و صدایش در نمی آید، می ترکد. مرد یا زنی که سالها تاب می آورد و دم بر نمی آورد، روزی زندگی را ترک می کند و دیگر باز نمی گردد. جامعه ای هم خاموش است، یا خاموش نگهش می دارند، رفتار منفعلانه (passive) را پیش می گیرد و البته، روزی منفجر می شود.

وقتی اصول قانون اساسی اعتراض مدنی و آرام و صلح آمیز را به رسمیت می شناسد اما به آن عمل نمی شود، رفتار خشونت آمیز مردم را می شود پیش بینی کرد.

دوم: ناکامی پرخاشگری می آورد. فرد یا جامعه ای که احساس ناتوانی می کند در نیل به خواسته هایش، در تامین نیازهایش، یا در شنیدن صدایش، پرخاشگر می شود. به صورت غریزی، وقتی ما با کسی صحبت می کنیم و او ما را نمی شنود، چه می کنیم؟ ممکن است رهایش کنیم و برویم (اجتناب=flight)؛ اما جامعه می تواند حاکمیت را رها کند و برود؟ نمی تواند چون نیازهایش به او وابسته است. پس بالاخره فریاد می زند (اعتراض=fight).

سوم: تلگرام فیلتر شد و همان منبع خبری که می گفتند آتش از گور او بلند می شود، پرطرفدارتر. حالا که آب از آسیاب افتاده هم تلگرام فیلتر است. چه باید کرد؟ باز دو راه پیش روی ماست. مردم می توانند منفعلانه عمل کنند و تلگرام را رها کنند و بروند سراغ یک پیام رسان دیگر. و آن را هم فردا فیلتر کنند و این بازی موش و گربه ادامه پیدا کند. اما این انفعال، ما را به آن پرخاشگری می رساند.

بهتر نیست رفتار جرات ورزانه (assertive) را انتخاب کنیم و فیلترینگ تلگرام را نپذیریم و بایستیم و حرف مان را بزنیم؟

کمپین هایی در شبکه های اجتماعی به راه افتاده برای اعتراض به فیلترینگ. خیلی هم خوب. اما اگر به نتیجه نرسد، آیا نمی شود به روش های دیگر فکر کرد؟ یا باز باید الگوی انفعال - پرخاشگری را ادامه داد؟ من شخصا اگر راه پیمایی آرامی با هدفی مشخص مثل «رفع فیلتر تلگرام» برگزار شود، در آن شرکت خواهم کرد. چه بهتر که جرات ورزانه و با هدفی معین، هرچند کوچک، کنش نشان داد. واکنش های کور محکوم به شکست اند.
 
لینک مرجع